Pierwsze ogrody francuskie powstały w XVII wieku we Francji, w czasach największej świetności dla monarchii. Miały one charakter reprezentacyjny, wskazujący na pozycję i zamożność właścicieli oraz stanowiły dopełnienie okazałych i bogatych rezydencji. Głównym założeniem w tworzeniu ogrodów francuskich było zachowanie proporcji, symetrii i harmonii.
Ogród francuski
Aby zachować uporządkowany styl ogrodu francuskiego, wymagany jest duży nakład czasu, pracy i finansów, gdyż rośliny wpisane mają w swoją naturę nieregularność i chaotyczność. To powoduje, że w dzisiejszych czasach raczej wykorzystuje się jedynie pewne elementy stylu francuskiego, a okazałe ogrody, starannie zaprojektowane i pielęgnowane spotyka się zazwyczaj w parkach krajobrazowych i kompleksach pałacowych (park Wersalski, warszawski Wilanów, pałac w Nieborowie lub w Rogalinie itp.).
Charakterystyczne cechy ogrodu francuskiego
Ogród francuski to starannie zaplanowane miejsce o dużej powierzchni, gdzie nie ma miejsca na przypadkowość. Najważniejszą zasadą przy tworzeniu ogrodu francuskiego jest unikanie chaotyczności. Barwy zasadzonych rośliny powinny się harmonijne przenikać, a kształty przystrzyżonych drzew i krzewów nie powinny być zbyt różnorodne. Wszelkie rośliny są regularnie przystrzyżone, przybierając kształt figur geometrycznych (kwadratów, kul, wielościanów) i odpowiednio rozmieszczone.
Mapa ogrodu francuskiego
Po wyjściu z budynku na teren ogrodu naszym oczom ukazują się niskie rośliny, krzewy ozdobne i barwne kwiaty (np. tulipany, goździki, bławatki, narcyzy, hiacynty, aksamitki) zasadzone w przemyślanych, często geometrycznych kompozycjach. W dalszej części ogrodu znajdziemy labirynty roślinne, złożone ze strzyżonych żywopłotów, oraz drzewa (najczęściej dęby, graby, klony, cisy, świerki, wiązy i kasztanowce).
Przez środek ogrodu zazwyczaj biegnie alejka wysypana ozdobnym żwirkiem, która przecina ogród na dwie symetryczne części. W ogrodach francuskich znajdziemy eleganckie żeliwne lub stalowe ławki, okazałe fontanny, rzeźby, posągi, kolumny, wypielęgnowane stawy oraz pokaźne altany. Te elementy uzupełniające są klasyczną ozdobą, podkreślającą elegancki charakter ogrodu. Ich ilość jednak jest ograniczona, gdyż zbyt gęste rozmieszczenie spowoduje efekt odwrotny od zamierzonego.