Deska do krojenia dębowa NATUR 45x30 cm
Cena
129,00 zł
Chłodnik szczawiowy to kolejny sposób na wykorzystanie tej wyjątkowej w smaku zieleniny. Przygotuj go na rosole z poprzedniego dnia, aby nie marnować i aby dodać zupie wyjątkowego, głębokiego smaku. Możesz przygotować ją np. wieczorem poprzedniego dnia, aby podać schłodzony na obiad. Do przygotowania chłodnika przydadzą Ci się garnki.
Co jest potrzebne na chłodnik szczawiowy?
- 500 ml rosołu
- 1 l zsiadłego mleka
- 120 ml śmietany 12%
- 150 g szczawiu
- 1 łyżka oleju sojowego
- sól i cukier do smaku
- 1 pęczek koperku
Jak przygotować chłodnik szczawiowy?
Szczaw bardzo dokładnie umyj. Włóż go do garnka i dodaj do niego odrobinę wody oraz oleju. Przykryj i duś tak, aby listki zmiękły. Następnie przetrzyj go przez sito lub zblenduj.
Z chłodnego rosołu usuń zebrany na wierzchu tłuszcz. Zsiadłe mleko ubij ze śmietaną i ubij. Dodaj do zupy razem ze szczawiem. Zupę dopraw do smaku według własnego uznania, np. solą i cukrem. Mieszaj przez chwilę. Posiekaj koperek za pomocą ostrego noża i go również dodaj do zupy.
Chłodnik podawaj dowolnie, np. z jajkami ugotowanymi na twardo bądź z ziemniakami.
.jpg)
Czy szczaw jest zdrowy? Jak często można go jeść?
Szczaw jest zdrowy, ale należy spożywać go z umiarem. Zawiera dużo witaminy C, potasu, magnezu, a także błonnika i antyoksydantów. Jednak jego liście są również bogate w kwas szczawiowy, który w nadmiarze może wiązać wapń i sprzyjać powstawaniu kamieni nerkowych.
Dlatego osoby zdrowe mogą sięgać po szczaw 1–2 razy w tygodniu, zwłaszcza w sezonie wiosenno-letnim. Osoby z chorobami nerek, dną moczanową lub zaburzeniami gospodarki wapniowej powinny go unikać, lub skonsultować się z lekarzem.
Czy chłodnik szczawiowy był znany w tradycyjnej kuchni polskiej?
Tak, chłodnik szczawiowy był znany w tradycyjnej kuchni polskiej, zwłaszcza na kresach wschodnich i w domach szlacheckich. Choć bardziej popularne były gorące zupy szczawiowe, to wersje chłodne, podawane latem, również miały swoje miejsce – szczególnie w okresie wiosennym i letnim, gdy świeży szczaw był łatwo dostępny. Tego typu chłodniki przygotowywano na bazie zsiadłego mleka, śmietany lub maślanki i podawano z jajkiem lub młodymi ziemniakami.
Szczaw jako roślina dziko rosnąca był szeroko wykorzystywany w kuchni ludowej – nie tylko do zup, ale też do sosów i farszów. Jego kwaśny smak doskonale uzupełniał postne, codzienne jadło.
Jakie są inne popularne chłodniki?
Wśród innych popularnych chłodników warto wymienić chłodnik litewski, który przygotowuje się na bazie botwinki, zsiadłego mleka lub kefiru i podaje z jajkiem oraz koperkiem. Równie znany jest hiszpańske gazpacho, czyli chłodnik pomidorowy z dodatkiem ogórków, papryki i czosnku, serwowany z oliwą i grzankami. W kuchni bałkańskiej popularny jest tarator – lekki chłodnik z ogórków, czosnku, jogurtu i koperku.
Z kolei w krajach skandynawskich jada się chłodniki owocowe, często z rabarbarem lub jagodami, zagęszczane mąką ziemniaczaną. W Polsce, poza szczawiowym, przygotowuje się też chłodnik ogórkowy z maślanką lub chłodnik z rzodkiewką, koperkiem i jajkiem, idealny na wiosnę. Wszystkie te wersje mają jedną wspólną cechę – orzeźwiają i są doskonałe na ciepłe dni.
